martes, 31 de maio de 2016

Haikus primaverais VIII

Francisco Rodríguez:



Verde, cor do sol.
Amarelo, cor da herba.
Luz, cor do mundo.

Choiva, vento, sol.
Terra baixo os meus pés.
Terra miña alma.

O noso verde,
xa o pouco que nos queda
vovéndose azul.

Guillermo Fernández Portas:


A natureza,
é Galiza enteiriña
sempre a cor verde.

Só unha árbore
amosa unha ledicia
inexplicable.

Ollando o verde
galego eu decátome
da eternidade.



David García:


Séntome na herba
Vexo margaridas e
comeza o día

A luz da noite
ilumina este noso
escuro día

O vento sopra
os paxaros xa cantan
Comeza o día

Verde carmín
Fresca fragancia
que invade a noite

 

Luna Mouniati:


A natureza,
resplandecente e soa
brillante ella.

Só mirar podo,
cando moves ritmosa
co son do vento.

Ti lúa branca,
amosa como brillas
a esta poesía.

 


luns, 30 de maio de 2016

Haikus primaverais VII

Ismael Silva Bardelás:

A natureza é
un mundo increíble
cheo de sorpresas.

As árbores son
tan altas e fermosas
coma unha cerdeira.

Christian Oro:



O sol está no
seu punto máis alto
na primavera

Os parques cheos
de xente correndo cos
patíns azuis

As estrelas son
máis bonitas cá no
outono seco.
 
Sergio Quinteiro Varela:



As margaridas
saben se o noso amor
é  verdadeiro.

O vento zoa
nun aire caloroso.
É primavera!

Pían as merlas,
tamén as andoriñas
e os reiseñores.

Silvia Bruguera Pereiro:


Paxaros no alto
As nubes afastadas
Flores nacendo

Un raio de sol
Rozando a miña pel
Dándome a vida

Que buscas vento?
Aloumiñando as faces
Cos teus suspiros



María Mato Martín:

Sons e aromas
da natureza libre
verde e viva.

Miles de cores
sobre un manto verde
centos de flores

Sons florecendo
dos restos do inverno
vida nacendo



Elena Iglesias:


Saeu o sol
E co sol os paxaros
cheo de berros

Rosas con flor
Camiños do presente
Verán vermello

Nubes e sol
Roseiras con flores
E primaveira

domingo, 29 de maio de 2016

Haikus primaverais VI



 María Rodríguez González:

Árbores verdes
iluminan o campo
dando alegría. 

O vento sopra.
Todo cheo de verde,
e margaridas.

A natureza,
un mundo para soños,
e con vivenzas.             



Noelia Blanco Pájaro:

O ánimo sobe
cando escoitas paxaros,
a primavera.

Chegan sorrindo
uns e outros cando se
namoran todos.

Os trevos teñen
forma de corazón,
alma de amor.

O corazón
latexa ó son rápido
da primavera.
Francisco Javier Rivas Santomé:

 A Primavera,
os paxaros repían
e quenta de vez.

Choiva que marchou
o inverno que xa pasou
xa quenta o sol.

 Xa crecen follas
xa ves, todo toupeiras
tras o descanso.


Alberto Blanco:



A primavera

as flores aparecen
os avós falan.

Os prados teñen
flores, trevos e cardos
e malas herbas.

Nenas e nenos,
os paxaros voando
avós nos bancos.