Verde,
cor do sol.
Amarelo,
cor da herba.
Luz,
cor do mundo.
Choiva,
vento, sol.
Terra
baixo os meus pés.
Terra
miña alma.
O noso
verde,
xa o
pouco que nos queda
vovéndose
azul.
Guillermo Fernández Portas:
A natureza,
é Galiza enteiriña
sempre a cor verde.
Só unha árbore
amosa unha ledicia
inexplicable.
Ollando o verde
galego eu decátome
da eternidade.
David García:
Séntome na herba
Vexo margaridas e
comeza o día
Vexo margaridas e
comeza o día
A luz da noite
ilumina este noso
escuro día
ilumina este noso
escuro día
O vento sopra
os paxaros xa cantan
Comeza o día
os paxaros xa cantan
Comeza o día
Verde carmín
Fresca fragancia
que invade a noite
Fresca fragancia
que invade a noite
Luna Mouniati:
A natureza,
resplandecente e soa
brillante ella.
Só mirar podo,
cando moves ritmosa
co son do vento.
Ti lúa branca,
amosa como brillas
a esta poesía.